Filipino Saints 4. Venerable Isabel Larranaga
Venerable Isabel Larranaga (1836 - 1899)
Tagapagtatag ng Hermanas Corazonistas
May Sumilay na Liwanag
Isinilang si Madre Isabel sa lungsod ng Maynila, Pilipinas na noon ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng Korona ng Espanya noong Nobyembre 19, 1836 kina Juan Andres Ma. de Larranaga na tubong Urnieta sa Espanya at Isabel Ramirez Patino na mula naman sa lungsod ng Lima sa Peru bagama't may dugo ring Espanyol.
Sinong makababatid sa kalooban ng Diyos na mula sa Pilipinas, patungong Espanya, ang batang si Isabel ay Kanyang tatawagin upang maging ilaw na tatanglaw at gagabay sa libo-libong kaluwa sa pamamagitan ng pagiging daan ng awa at pag-ibig Niya bilang tagapagtatag ng isang relihiyosang kongregasyon?
Si Isabel ang bunso sa sampung magkakapatid. Tinanggap niya ang sakramento ng binyag, tatlumpung araw matapos siya ipanganak, sa Simbahan ng San Miguel de Arcangel malapit sa Malacanang.
Si Don Juan Andres, ay nanunungkulan noon bilang Gobernador Militar ng Maynila. Sa kanyang pagpanaw noong huling bahagi ng 1838, bumalik ang kanyang byuda na si Dona Isabel sa Espanya kung saan lumaki at nagkaisip si Isabel sa Madrid at di naglaon, sa Lima. Siniguro ng kaniyang ina na mabigyan ng pinakamabuting edukasyon si Isabel at natutunan niya ang musika, pagpipinta, at ang iba't ibang lenggwahe gaya ng Pranses, Ingles at Italyano.
Sa paglipas ng panahon, habang siya ay lumalaki, isa-isa namang nangamatay ang kanyang mga kapatid hanggang sa sila na lamang ni Francisco Adrian ang natira. Noong taong 1855, sinamahan ni Isabel ang kanyang ina at kapatid na si Francisco Adrian patungong Lima, Peru. Labing walong gulang na si Isabel ng mga panahong iyon at siya ay naging guro at nagsagawa ng iba't ibang uri ng pagtulong sa kapwa gaya ng pagbisita sa mga may sakit sa hospital at pagtuturo ng katesismo sa mga kabataan. Napakalapit ng kanyang puso sa mga pinakamahihirap at pinaka-nangangailangan. Makalipas ang pitong taon, siya at ang kanyang ina ay nagbalik sa Espanya at sa Madrid na nanirahan.
Sa paglipas ng panahon, habang siya ay lumalaki, isa-isa namang nangamatay ang kanyang mga kapatid hanggang sa sila na lamang ni Francisco Adrian ang natira. Noong taong 1855, sinamahan ni Isabel ang kanyang ina at kapatid na si Francisco Adrian patungong Lima, Peru. Labing walong gulang na si Isabel ng mga panahong iyon at siya ay naging guro at nagsagawa ng iba't ibang uri ng pagtulong sa kapwa gaya ng pagbisita sa mga may sakit sa hospital at pagtuturo ng katesismo sa mga kabataan. Napakalapit ng kanyang puso sa mga pinakamahihirap at pinaka-nangangailangan. Makalipas ang pitong taon, siya at ang kanyang ina ay nagbalik sa Espanya at sa Madrid na nanirahan.
Paghuhubog sa Espiritwal na Kamalayan
Musmos pa man si Isabel ay may masidhi na siyang atraksyon at pagnanais sa buhay relihiyoso ngunit ito ay labis na tinututulan ng kanyang ina. Ngunit sa kabila ng hindi nito pagsang-ayon sa kanya, sinunod pa rin ni Isabel ang para sa kanya'y tunay niyang bokasyon, at siyang nais din ng Diyos para sa kanya.
Noong siya ay 40 taong gulang na, Pebrero 2, 1877, si Isabel, at tatlo pang kasamahan ay nagtalaga ng kanilang sarili sa Diyos at piniling magsamasama sa isang bahay sa Madrid na naglalayong umalalay at magbigay patnubay sa mga taong nagsasagawa ng ispiritwal na pagsasanay. Nang lumaon, unit-unting napunta ang prioridad ng kanilang kumunidad sa pagbibigay edukasyon sa mga kabataan at pagtatayo ng mga paaralan.
Ito ang isa sa mga pangunahing pangangailangan ng Espanya noong ika-19 na siglo na dumaranas noon ng kaguluhan dulot ng mabilis na pagkalat ng mga makabagong pananaw dala ng mabilis na umiihip na hangin ng sekularisyon. Maraming mga relihiyosong samahan ang ipinasara, at ang Simbahan ay patuloy na pinipilit na ihiwalay mula sa estado. Sa ganitong kaguluhan tinawag si Isabel upang magbigay ng kanyang sarili sa mga nangangailangan lalo na sa paghuhubog ng mga kabataan.
Nagbukas ang grupo ni Madre Isabel ng mga kolehiyo at boarding schools sa Espanya at sa Cuba. At noong taong 1883, inaprubahan ang konstitusyon at kinilala ang grupo ni Madre Isabel na isang Congregation of Diocesan Right na iginawad ng Arsobispo ng Toledo, Monsignor Juan Ignacio Moreno. Simula noon, kinilala na sila bilang Congregacion de Hermanas de la Caridad del Sagrado Corazon de Jesus o mga Corazonistas.
Marami ring hirap na pinagtagumpayan si Madre Isabel na nagpapatunay ng pamamatnubay ng Diyos sa kanya at sa kongregasyong kanyang itinatag. Iniwanan siya ng mga nauna niyang tatlong mga kasamahan na sinundan pa ng ilan pang mga madre. Ngunit di nagtagal, marami ring mga kababaihan ang dumating at lumaganap ang kanilang gawain. Isinagawa ni Madre Isabel at ng kanyang mga kasamahan ang pangangalaga sa mga kabataan sa pamamagitan ng pagtuturo at paghuhubog sa kanila nang may buong pagmamahal at pagkalinga.
Nong taong 1894, nagpadala si Madre Isabel ng isang grupo ng mga madre sa Cuba sa kabila ng kaguluhan na nagaganap sa bansang iyon. Habang nasa kanyang ikalawang paglalakbay patungo sa Cuba, siya ay nagkaroon ng karamdaman sa puso na pinalala pa ng mga pagdurusang dulot ng digmaan. Pumanaw si Madre Isabel noong Enero 17, 1899 sa Havana, Cuba sa edad na 62.
Marami ring hirap na pinagtagumpayan si Madre Isabel na nagpapatunay ng pamamatnubay ng Diyos sa kanya at sa kongregasyong kanyang itinatag. Iniwanan siya ng mga nauna niyang tatlong mga kasamahan na sinundan pa ng ilan pang mga madre. Ngunit di nagtagal, marami ring mga kababaihan ang dumating at lumaganap ang kanilang gawain. Isinagawa ni Madre Isabel at ng kanyang mga kasamahan ang pangangalaga sa mga kabataan sa pamamagitan ng pagtuturo at paghuhubog sa kanila nang may buong pagmamahal at pagkalinga.
Nong taong 1894, nagpadala si Madre Isabel ng isang grupo ng mga madre sa Cuba sa kabila ng kaguluhan na nagaganap sa bansang iyon. Habang nasa kanyang ikalawang paglalakbay patungo sa Cuba, siya ay nagkaroon ng karamdaman sa puso na pinalala pa ng mga pagdurusang dulot ng digmaan. Pumanaw si Madre Isabel noong Enero 17, 1899 sa Havana, Cuba sa edad na 62.
Lumipas ang mga taon at noong 1961, nang nagsimula ang rebolusyon na pinamunuan ni Fidel Castro, ang mga madre na nagtuturo sa mga Kolehiyo sa Cuba ay napwersang iwanan ang kanilang misyon at magbalik sa Espanya. Humingi sila ng pahintulot sa mga awtoridad na madala nila ang mga labi ni Madre Isabel. Inilagak nila ang mga labi ni Madre Isabel sa kapilya ng Kolehiyo ng Villaverde Alto sa Madrid.
Pagpapalawak ng Misyon
Bagama't nagsimula sa Espanya, mula sa tatlong apat na kababaihang pinagbuklod ng hangaring maglingkod at maglaan ng sarili sa Diyos at sa kapwa, lumawak ang misyon ng mga Corazonistas patungo sa iba't ibang bahagi ng mundo.
Sa kasalukuyan, matatagpuan ang kanilang presensya sa Espanya, Portugal, Puerto Rico, Chile Peru, Angola at Mozambique - mga lugar kung saan sila'y naglilingkod at nananatiling tapat sa diwa at inspiriasyon ni Madre Isabel: Ang paglingap sa mga kaawaawa at ang pagbibigay ng edukasyon at kalinga sa mga higit na nangangailangan.
Dahil sa reputasyon ng kanyang kabanalan, sinimulan ng Simbahan sa Madrid ang Cause of Beatification ni Madre Isabel Larranaga noong Disyembre 17, 1982 at ito ay binigyan ng nihil obstat ni Papa Juan Pablo II. Makalipas ang 17 taon, sa taon ng sentinaryo ng kanyang kamatayan, nong Marso 26, 1999, ang Servant of God, Madre Isabel ay idineklarang Venerable, muli, ni Papa Juan Pablo II - isang katunayan at opisyal na pagkilala na siya'y namuhay nang may "heroic virtue" o pambihirang kabanalan.
Pamana sa mga Pilipino
Bagama't hindi siya lumaki sa Pilipinas, mahalagang paalalahanan na sa Maynila siya isinilang - isang katotohanang nagbibigay inspirasyon sa mga Pilipino. Si Isabel Larranaga ay bahagi ng ating kasaysayan, isang anak ng lupaing ito na naging biyaya sa buong Simbahan.
Pinagsanggunian:
PCNE Calendar 2019
Venerable Isabel Larranaga Ramirez retrieved from https://hermanas.corazonistas.org/madre-isabel-hermanas-corazonistas/ April 6, 2020.
Photos: CCTO.
Comments
Post a Comment